Faziletler sâhibi Saidüddîn Fergânî

Saidüddîn Fergânî, evliyânın meşhurlarındandır. Türkistan’da, Fergana şehrinde yaşamıştır. 1299 (H.699) senesinde vefât etti. Derin âlim ve büyük velî olup faziletler sâhibi idi. Zamanın büyük velîlerinden olan Sadreddîn Konevî hazretlerinden de ilim ve feyz almıştır. Ondan zâhirî ve bâtınî ilimleri öğrendi.

“LÂ İLÂHE İLLALLAH” DEMEK...
Bu mübarek zat, kıymetli eserler yazmıştır. “Menâhic-ül-İbâd ile’l-Meâd” adlı Farsça eseri dört mezhebe göre fıkıh bilgilerini, ibâdet mevzularını anlatmakta, tasavvuf ve güzel ahlâk üzerinde geniş bilgi vermektedir. Bu kitap İstanbul’da İhlâs Vakfı tarafından yayınlanmıştır...
Saidüddîn Fergânî hazretleri buyurdu ki:
Yetmiş bin kerre “Lâ ilâhe illallah” söyleyerek ölmüşlerin ruhlarına hediye etmek sadakanın en güzeli ve en iyisidir. Bunu hâlis niyyetle ve bağışlanan kimsenin Cehennem ateşinden kurtulması için söylemelidir. Bir kişi de söylese olur bir cemâat aralarında paylaşarak söylese de olur. Şeyh Muhyiddîn ibni Arabî hazretleri buyurdu ki:
“Eğer bir kimse kendisi için veya başka birisi için hâlis niyyetle ve azabdan kurtulmak niyyeti ile bunu yetmiş bin defa söylese, elbette kimin için söylenmişse o kimse Cehennem azabından kurtulur. Bu hususta nakil vardır. Bana Ebû’l-Abbas Kastalânî şöyle anlattı: Şeyh Ebü’r-Rebi’ bu kelime-i tevhîdi yetmiş bin defâ söylemişti. Fakat bir kimse adına veya bir kimseye bağışlamaya niyyet etmemişti. Bir gün bir cemâatle birlikte bir sofrada yemek yiyordu. Aralarında kalb gözü açık bir çocuk da vardı. Çocuk yemeğe elini uzatıp yiyeceği sırada âniden feryad etmeye başladı. Yemekten elini çekti. Ona ‘niçin ağlıyorsun?’ dediler. Çocuk; ‘Şu anda annemin Cehennemde azâbda olduğunu görüyorum! Bu sebebden ağlıyorum!’ dedi.

ÇOCUĞUN YÜZÜ GÜLDÜ...
Şeyh Ebü’r-Rebi’ dedi ki: Bu sözleri duyunca içimden; ‘Yâ Rabbî sen biliyorsun ki ben yetmiş bin defa (Lâ ilâhe illallah) demiştim. O yetmiş bin kelime-i tevhîdin sevâbını bu çocuğun annesinin Cehennem azâbından kurtulması için bağışladım’ diye niyyet ettim. Ben içimden böyle niyet edince çocuk tebessüm etti ve yüzü güldü: ‘Annemi görüyorum. Cehennem ateşinden kurtuldu. Elhamdülillah!’ dedi. Sonra yemek yemeye başladı.”