Bu sayfayı yazdır

Şeyhayn’ı ancak müminler sever

Muhammed Bâmî hazretleri hadîs ve Şafiî mezhebi fıkıh âlimidir. 810 (m. 1407)’de Kâhire’de doğdu. 885 (m. 1480)’de Kâhire’de vefât etti. Ebû Bekr ile Ömer’in (radıyallahü anhümâ) üstünlüğü hakkında buyurdu ki:

Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) ahirete teşrîf buyurduktan sonra, Ebû Bekr ile Ömer (radıyallahü anhümâ) Müslümanların işlerini üzerlerine aldılar. Resûlullah efendimizin sünneti seniyyesini, O’nun yolunu ve gidişatını takip ettiler. Allahü teâlâ onların vasıtasıyla birçok memleketin fethini nasip ve müyesser eyledi. Fethettikleri yerlerdeki insanlar, onların vasıtasıyla İslam’a girdiler. Hazreti Ebû Bekr ve Ömer (radıyallahü anhümâ) için, İslam’a girmelerinde vasıta oldukları kimselerin ecir ve sevapları kıyamete kadar devam edecektir. Hazreti Ebû Bekr ile Ömer’in (radıyallahü anhümâ) bu faziletlerini inkâr mümkün değildir. Süveyd bin Gafele anlattı: Bir topluluğun yanına uğramıştım. Ebû Bekr ile Ömer (radıyallahü anhümâ) hakkında layık olmayan sözler sarf ediyorlardı. Ben gidip, durumu Ali’ye (radıyallahü anh) arz ettim. Bunun üzerine Ali (radıyallahü anh): “Bu sözlerden Allahü teâlâya sığınırım. Allahü teâlâ, Ebû Bekr ile Ömer’e (radıyallahü anhümâ) rahmet eylesin deyip, gözleri yaşlı olarak kalktı. Elimden tutup, beni mescide götürdü. Minbere çıktı eliyle sakalına dokunarak, cemaata baktı. Sonra şu veciz ve beliğ hutbeyi okudu: “O kimselere ne oluyor ki, Kureyş’in iki efendisi ve Müslümanların büyüğü olan Ebû Bekr ile Ömer’e (radıyallahü anhümâ) dil uzatıyorlar? Vallahi! Onları sadece takvâ sahibi mü’minler sever. Onlara yalnız, alçak ve fâcir olan kimseler buğzeder. Onlar, Resûlullahın sadık ve vefakâr dostlarıdır. Onlar Resûlullahın vezirleri idi. Onlar, iyiliği emreder, kötülükten alıkorlardı. Onlar, yaptıkları hiçbir işte, Resûlullahın sünnet-i seniyyesinin dışına çıkmazlardı. Resûlullah efendimiz onların görüşlerine çok kıymet verirdi. Resûlullah efendimiz onları sevdiği kadar başka birisini sevmemiştir. Bu dünyadan, onlardan razı olarak ayrıldı. Onların halifelikleri zamanında Müslümanlar kendilerinden râzı idiler. Resûlullah efendimiz, Ebû Bekr’e (radıyallahü anh) mü’minlere namaz kıldırmasını emir buyurdu. Resûlullah efendimiz zamanında, Müslümanlara dokuz gün namaz kıldırdı.

Toplam Görüntülenme: 906

Yayın tarihi: Pazartesi, 17 Temmuz 2017