Bu sayfayı yazdır
Yûnus bin Meysere, Tâbiînden, hadîs âlimidir. Şam’da yaşamıştır. Âmâ idi. Birçok Sahâbîden (radıyallahü anhüm) hadîs rivâyet etmiştir.
Yûnus bin Meysere’nin Hz. Muâviye’den rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte;
“Hayr kalbe sükûnet verici, şer ise çarpıntı doğurucudur” buyurulmuştur.
Vasile bin el-Eska’dan (radıyallahü anh) rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte;
Bir hastayı ziyaret etmek...
“Ey benim Allahım, muhakkak filân oğlu filan senin koruman altındadır. Kabir fitnesini ve Cehennem azâbını anladı. Sen vefâ ve hak sahibisin. Ey Allahım onu mağfiret et ve ona rahmet et. Şüphesiz sen Gafur ve Rahimsin” buyuruldu.
Kendisinin Ebû İdris Havlânî’den, onun da Ebüdderdâ’dan (radıyallahü anh) rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte;
“Kişi evinden çıkıp bir hasta kardeşini ziyâret ettiği zaman, Allahü teâlânın rahmetine dalar. Hasta bir kardeşinin yanında oturunca, Allahü teâlânın rahmeti onu kaplar” buyuruldu.
Muâz bin Cebel’den (radıyallahü anh) şu hadîs-i şerîfi rivâyet etmiştir:
“Rabbim putlara ibadeti men ettikten sonra, şarap içmeyi ve insanlarla münâkaşa etmeği de men etti.”
Onu şehîd edenler ağladı!
Heysem bin îmran diyor ki:
“Yûnus bin Meysere bir gün güneş batarken şöyle duâ ediyordu: ‘Yâ Rabbi! Bana senin yolunda şehîd olmayı nasîb et!’
Onun bu duâsına çok şaşırırdım. Çünkü nasıl şehîd olacaktı. Zira âmâ idi. Bir müddet sonra işittim ki, 132 (m. 749) senesinde Abdullah bin Ali’nin Şam’a girdiği sırada şehîd edilmişti. Onu şehîd edenler daha sonra onun için ağlamışlardı.”
Yüz yirmi yaşında vefât etti
Yûnus bin Meysere’nin, vefât ettiğinde 120 yaşında olduğu rivâyet edilmektedir.
Abdurrahmân bin Velîd diyor ki:
-Yûnus bin Meysere’den işittim, ölüm sırasında şu beyitleri söylüyordu:
“Sâlih insanlar gitti. Geriye bu pis zamanın insanlarının kötü kokusu kaldı.”
Toplam Görüntülenme: 1875
Yayın tarihi: Pazar, 05 Ağustos 2007