Şeytan, aranızdaki boşluklarda dolaşır

Ebû Velîd Nişâbûrî hazretleri Horasan’da yetişen hadîs âlimlerinin imamıdır. 270 (m. 883)’de doğdu. 349 (m. 960)’da Nişâbûr’da vefât etti. Onun rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte, Hazreti Âişe şöyle bidiriyor:

Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), namazından sonra şöyle duâ ederdi: “Ey Allahım! Kabir azâbından sana sığınıyorum, Deccâl’in fitnesinden sana sığınıyorum. Dirilerin ve ölülerin fitnesinden sana sığınıyorum. Ey Allahım! Günah işlemekten ve borca dalmaktan sana sığınıyorum.” Bu hadîs-i şerîf hakkında kendisine “Borçlanmaktan Allaha sığınmanın sebebi nedir?” diye sorulduğunda, buyurdu ki: “İnsan borçlandığı zaman, sıkışık durumlarda kaldığından konuşması icâb etse, yalan söyler ve eğer vadettiği şeyler varsa vaadinden vazgeçer.”

Yine onun rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte, Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) “Saflarınızı düzgün tutun. Omuzlarınızı aynı hizaya getirin. Namazda, yanınızdakine yumuşak davranın, onları incitmeyin. Aradaki boşlukları doldurun. Zîrâ şeytan, tıpkı koyunun küçük kuzusu gibi, aranızdaki boşluklarda dolaşır. Şeytana, girebileceği boşluklar bırakmayın. Kim safları sık tutarsa, Allah ondan râzı olur. Kim de saflarda boşluk bırakırsa, Allah ona gazâb eder” buyurdu.

Hâkim Nişâbûrî şöyle anlatıyor: Hassân Nişâbûrî, ölüm hastalığında annesinin kendisine şöyle dediğini anlattı: “Ben, sana hâmile idim. Büyük âlim Abbâs bin Hamza’nın etrâfında insanlar, toplanır, ondan ilim öğrenirlerdi. Babandan, onun ilim meclisinde kadınlara mahsûs yerde bulunabilmem ve kendisinden ilim öğrenmem için izin istedim. Onuncu günde bana izin verdi. Ders vermesini bitirince Abbâs bin Hamza, orada bulunanlara; 'Ayağa kalkınız!' dedi. Ben de onlarla beraber kalktım. Abbâs bin Hamza duâ etmeye başladı. Ben de 'Ey Allahım! Bana âlim olacak bir erkek evlâd ihsân eyle!' diye duâ ettim. Sonra eve geldim... O gece rüyâmda gördüm ki, birisi (Sana müjdeler olsun! Allahü teâlâ senin duânı kabul etti. Sana erkek bir evlâd verecek ve onu âlim yapacaktır. O, senin babanın yaşadığı kadar yaşayacaktır) dedi. Benim babam 72 sene yaşamıştı.” Hassan bin Muhammed, bana bu hikâyeyi anlattıktan sonra dört gün daha yaşadı. Vefât ettiğinde 72 yaşındaydı.